błocić się

błocić się
błocić się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}– ubłocić się {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'brudzić siebie, swoje ubranie błotem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dziecko ubłociło się w kałuży. Dzieci błocą się, grzebiąc po deszczu w ziemi. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • błocić — ndk VIa, błocićcę, błocićcisz, błoć, błocićcił, błocićcony «brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze» Błocić podłogę. Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu. Błocić (sobie) obuwie, płaszcz. błocić się 1. strona zwrotna czas. błocić Dzieci… …   Słownik języka polskiego

  • ubłocić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. błocić (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błocenie — ↨ błocenie się n I rzecz. od błocić (się) …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”